De Onzichtbare Collectie

Doelstellingen:
Eenzaamheid onder ouderen verminderen. Oud en jong komen digitaal met elkaar in contact. Ouderen leren hun cultuurbeleving in woorden te vangen en zich bewust te worden van hun culturele  erfgoed.

Doelgroep:
Vitale levensgenieters, kwetsbare ouderen, jongeren.

Concept:
Oud en jong worden met elkaar verbonden rondom verhalen over cultuurbeleving. Als vervolg op het pilot-project uit 2020 gaat het Huis voor  hedendaagse Cultuur, Marres, verhalen van ouderen en kinderen rondom kunstbeleving verzamelen, opnemen en verwerken in een podcast. Kinderen en jongeren luisteren naar de verhalen en worden daarna gevraagd het omschreven kunstwerk te verbeelden.

Ook aan jongeren wordt gevraagd wat hun dierbaarste herinnering aan een kunstwerk is. Deze worden opgenomen in een podcast en uiteindelijk gebruikt om juist aan de ouderen te laten horen. De ouderen kunnen daarna ook overgaan van passieve naar actieve participatie, als ook zij het omschreven kunstwerk mogen tekenen. Zolang de COVID-19 maatregelen van kracht zijn wil Marres haar tuin inrichten met bankjes en hier bezoekers inspireren met luisterverhalen over kunst en uitnodigen te participeren in dit project door zelf kunstverhalen te delen met de interviewers van Marres. Zo kunnen bezoekers corona-proof worden ontvangen en kan hier De Onzichtbare Collectie als participatieproject gepresenteerd worden.
In een later stadium wordt dit concept verder uitgebreid naar wijken/community art. Het doel is om middels vele podcasts van gemiddelde Maastrichtenaren een beeld te schetsen hoe cultuur wordt beleefd in deze stad. Want cultuur is emotie. Zo wordt er gewerkt aan een onzichtbare gemeenschappelijke collectie van belangrijke herinneringen aan kunst.

Werkwijze:
Bij het opnemen van de podcast draait alles om de centrale vraag: ‘Wat is je meest dierbare cultuurbeleving? (Het kan theater, dans, literatuur, muziek, beeldend of architectuur zijn)’. Deze vraag wordt door getrainde verhalenvangers aan ouderen gesteld wanneer ze in het museum zijn. Deze ouderen komen met stichting Met je hart (tegen eenzaamheid) en de Zonnebloem naar het museum. 
Marres heeft een intensieve samenwerking met diverse scholen en werkt samen met Kaleidoscoop. De verhalen en ook de tekeningen naar aanleiding van de verhalen worden op diverse plekken geëxposeerd en ook digitaal  ontsloten. De mensen die hebben meegewerkt aan dit project, oud en jong, en hun verhaal gedeeld hebben, worden uitgenodigd om de expositie te bekijken en met elkaar kennis te maken.

Speerpunten:
Speciale aandacht voor het aanleren van interviewtechnieken.

Doorkijk 4 jaar:
Over vier jaar staat er een onzichtbaar museum waar de mooiste verhalen over cultuurbeleving te beluisteren zijn. Door verschillende publieks-en educatieve programma’s wordt mensen gevraagd een bijdrage te leveren aan dit museum.
Met de verhalen kunnen verbindingen gelegd worden tussen verschillende doelgroepen en kan er op een laagdrempelige manier cultuur beleefd worden. Het is denkbaar dat de audioverhalen verwerkt worden in podcast afleveringen. Het onzichtbare museum speelt zich digitaal af, maar kan op iedere plek ook geïnstalleerd worden door bijvoorbeeld het gebruik van QR codes.

Naast de financiële ondersteuning vanuit Cultuurmakers Maastricht zal de cultuurcoach ouderen ook ondersteuning bieden in de zoektocht naar meer participatie van ouderen aan dit project en het in verbinding brengen van deze doelgroep met jongeren.